അകവിത
..................................

അറിയുമോ ജനങ്ങളെ ഞാനിപ്പോൾ  പ്രവാസത്തിന്‍റെഹ്രദയത്തിലാണ്.

ഇക്കരെ എത്തിച്ച
പ്രാർത്ഥനകളോട്
എന്‍റെ അക്കരയെത്താനുള്ള പ്രാർത്ഥന ഏകനായ് പൊരുതുമ്പോൾ

ചില നേരങ്ങളിൽ
എന്‍റെ സന്തോഷങ്ങൾ മറഞ്ഞും,തെളിഞ്ഞും
ഒളിച്ചു കളിക്കുന്നു

ഇരുൾ വീണടഞ്ഞ
പ്രവാസത്തിന്‍റെവൻമതിലുകളിൽ
സന്തോഷങ്ങൾ
കരിയോല വിടവിലൂടെ
കടന്നു  വരുന്ന  മുട്ട  വെളിച്ചങ്ങളായി
ഒപ്പന  പാടുമ്പോൾ

വിഷാദങ്ങളിൽ ഊന്നിയ
മൗനങ്ങളിൽ
കന്നി പ്രസവങ്ങളായി
പിറന്നു  വീഴുന്ന  അക്ഷരങ്ങൾ
ചതുപ്പ്  നിലയങ്ങളിൽ
അത്താണികളായി  മാറുന്നു

നെടുവീർപ്പുകൾ  മരിച്ചു
വീണ മണൽ പരപ്പുകളിൽ
ഞാൻ  ഇറക്കി  വെക്കുന്നു
എന്‍റെ ഭാരകെട്ടുകൾ  ഓരോന്നായി
അകവിതകളാക്കി