കരക്കെയെന്തിനുത്ര ദാഹം
മണല്‍ തരികളെ മുത്തം വെക്കും
തിരമാലകള്‍ ക്കെന്തിനിത്ര ആവേശം
വിശ പ്പിന്നാര്‍പ്പുവിളി പെരുമ്പറ മുഴക്കിയോ നീ ?
അമ്ല ഗന്ധ കുമിളകള്‍ കുമിഞ്ഞ്
കൂടിയോ നിന്‍ ആഴിയില്‍ ?
പ്രപഞ്ച കുലത്തിലെ ശീലു നീ
പ്രക്രതിക്ക് മുന്നിലെ പ്രതിഭാസമാണ് നീ
പോര പോര നിനക്കില്ലാ
കനിവിനാല്‍ തീര്‍ത്ത സ്വര്‍ണ്ണ സരോവരം
സംഹാര തന്ധവമാടി നിന്‍
രാക്ഷസ തിരമാലകള്‍
അമ്മതന്‍ മാറിടത്തില്‍
അജയ്യനായി നിര്‍ത്തമാടി ഗദ്ഗദ
തന്ത്രികള്‍ മീട്ടി നീ മടങ്ങി
ആര്‍ത്തി പൂണ്ട നിന്‍ നാവുകള്‍
നക്കി തുടച്ചു എന്‍ സ്വപ്നങ്ങള്‍
തേങ്ങലും ,വിങ്ങലും,
മണ്ണിലും , വിണ്ണിലും
സാന്ദ്രമായ്
കാമകോമളന്‍ മാര്‍ അസ്ത്രമിട്ടു
എന്‍ നഗ്നമേനിയില്‍
തേങ്ങി കരഞ്ഞു ഞാന്‍ ആഴിയില്‍ പൂണ്ട
തിരകളോട്
"എന്തിനീ ജന്മം നല്‍കി നീ വിട വാങ്ങി
എന്തിനീ ജന്മം നല്‍കി നീ വിട വാങ്ങി"
No comments:
Post a Comment