നിസാം

കാലമേ
മോന്ത ബുക്ക് സത്യം

ഒട്ടും വേദനയില്ലാതെ
മനസ്സ് പ്രസവിക്കുമ്പോൾ
സ്നേഹമെന്ന് പേരിട്ട് വിളിക്കണം

തെല്ല് വേദനയോടെ മനസ്സ്
പ്രസവിക്കുമ്പോൾ
ദുഃഖമെന്ന് പേര് നൽകണം

ഒന്നും അറിയാതെയുള്ള
പ്രസവങ്ങൾക്ക് ഭാവമെന്നും
വിചാരമെന്നും പേരിട്ട് വിളിക്കണം

അവസാന പ്രസവത്തിലെ
കുഞ്ഞിന് ഭയമെന്നും
നിങ്ങൾക്ക് പേര് നൽക്കാം

ഒരുമയോടെ അവർ
പുരാതനമായ കുഴിമാടങ്ങൾ
തേടി പോകണം

കാലഹരണപ്പെട്ട് ദ്രവിച്ച് പോയ
രണ്ട് മീസാൻ കല്ലുകൾക്കിടയിൽ നിന്ന്
കുഞ്ഞാപ്പുവിനെ പുനർ ജനിപ്പിക്കണം

തെരുവിലൂടെ കുഞ്ഞാപ്പുവിനെ
ആനയിക്കപ്പെടുമ്പോൾ
ഗോവിന്ദ് ചാമിയും,നിസാമും
കടല കൊറിക്കുന്നത് കണ്ട്
കുഞ്ഞാപ്പു തലമിന്നി വീഴും

ബോധത്തിനും
അബോധത്തിനുമിടയിലുള്ള
നൂൽ പാലത്തിൽ വെച്ച്
കുഞ്ഞാപ്പു നിങ്ങളോട് കുഴിമാടം
വനാന്തരത്തിൽ തീർക്കണമെന്ന്
ഒസ്യത്ത് പറയും

ഗർജനത്തിലും
ഭോജനത്തിലും
ഒട്ടും മാറ്റമില്ലാത്തവർ
അന്നും ഇന്നും കാട്ട് മൃഗങ്ങളാണെന്ന
തിരിച്ചറിവിൽ നിന്ന്