രാത്രിയുടെ  യാമങ്ങളിൽ ഇന്നലകളിലെ ഓർമകൾ

കണ്‍പോളകൾക്ക് മുന്നിൽ പിടഞ്ഞു  പിടഞ്ഞു  നില വിളിക്കുന്നു.
കൊഴിഞ്ഞു  വീണ  കളി ചിരികളും, അടക്കം പറഞ്ഞവകളും, അരൂപികളായി
അലഞ്ഞു  നടക്കുന്നു. വാവിട്ടു  കരയുന്ന  ഓർമകൾ
എന്‍റെ  നിശബ്ദ തയുടെ  അകലങ്ങളിൽ നരച്ച കാഴ്ചകളായി  മാറുമ്പോൾ
പായൽ  വീണ ഓർമകൾക്ക്  മുകളിൽ ഒരു  അവധി  കാലം പൊടി  തട്ടുന്നു.
ഇത്തവണ  നാട്ടിലെത്തിയ  ഞാൻ ഇന്നലകളിലെ  കാൽപാടുകൾ  തിരഞ്ഞു നടന്നു.എല്ലാം  മറഞ്ഞു  കിടക്കുന്നു  ,കാലം  അത്  മറച്ചിരിക്കുന്നു........................

എന്നാലും ...................
നമ്മുടെ  ഒക്കെ  ബാല്യവും  കൗമാരവും  അവകൾക്കിടയിലെ  ഇല്ലായ്മകളും, 
നിശ്വാസങ്ങളും , വേദനകൾക്കിടയിലെ  കൊച്ചു  കൊച്ചു  സന്തോഷങ്ങളും  സ്വപ്നങ്ങളുമൊക്കെ വീണ് ഉടഞ്ഞ  നമ്മുടെ  ഗ്രാമം
ഞാൻ പിച്ച  വെച്ച  മുറ്റം . ആദ്യാക്ഷരം  നുകർന്ന  കലാലയം.
ആരവം  ഉയർന്നു  പൊങ്ങിയ  പുഞ്ചപ്പാടങ്ങൾ ,നീന്തി തിമിർത്ത   കുളങ്ങളും, പതുങ്ങി  നിന്ന  ഇടവഴികളും ,തോട്ടിലെ പരൽ പിടുത്തവും,കൂന്താരിലെ കാള പ്പൂട്ടും ,സാഹ് യാനങ്ങളിലെ  പന്ത് കളിയും ,പിന്നെയുള്ള സ്വാറ  പറച്ചിലും  മണ്ണണ്ണ വിളക്കിന്‍റെ  വെട്ടത്തിൽ ഉള്ള  ബാലരമ  വായനയും .....
ഇവകളല്ലാം  ഇന്നും എന്‍റെ ഗ്രാമത്തിൽ   ജീവിച്ചിരിക്കുന്നു
എത്ര  എത്ര  ഓർമകൾക്കു മുകളിലാണു  നമ്മൾ  വളർന്നു പൊങ്ങിയത്