കൂറാബി
........................
നിലവിളി നിലവിളി
നെടുവീർ പ്പുൾ
നിശ്ചയം നിശ്ചലം ..
കേട്ടില്ലാ നീ ആ രോദനം
കരളത്രെ പിടഞ്ഞു പെറ്റമ്മയിൽ ,
അവശനായി അവസാനത്തിനായ്
വെഗ്രത കാട്ടുമാ ആ വീർപ്പുകളിൽ
കാലനായ് കഠാരമേന്തി
തിരുത്തിയിൽ പൂ നിലാവ് ................
ബോധ വീണ രാഗം കേട്ടില്ലാ നീ
നൈമിഷികമാം പൈശാചികത
ത്രസിച്ചു നീ മതി മറന്നു .
തരള കോമള രൂപിണി മേനിയിൽ
കണ്ടനാളം കണ്ടിച്ചൊരു ബലി
അർപ്പണമുണ്ടാടുകളിൽ
ചരിതം മറന്നു ചാഞ്ചാടി നീ
മുഞ്ചാടി പോൽ
കൊതി ഉതിർത്ത നിനവുകളിൽ
പൊറാട്ടയിൻ ഗഗരമേന്തി
കലി തുള്ളി കാഹുവിൻ കുട്ടാളികൾ.
കാറ്റിന്‍റെ ചുണ്ടിൽ രക്ത രേണുവിൻ
സിന്ദൂരം ചാർത്തി വലിയ കണ്ടത്തുകാർ
നരക വിത്തുകൾ നവയുവങ്ങളിൽ
തരളമാക്കിയ കാപാലികളെ
നീറുന്ന ഓർമകളിൻ മുരൾച്ച
കേട്ട് നീങ്ങൾ ഉണരുന്നുവോ . ചാകാനായ ആടിനെ അറവ് ചെയ്തു ഭക്ഷണം പാകം ചെയ്തു തന്റെ കൂട്ടുകാരെ സൽകരിച്ചവർക്കായി സമർപ്പിക്കുന്നു